Kut-suni

Bir hikayenin dört evresi olur. Önce su topraga can verir sonra ateş yakar hava dolar taşar sel olur. Su yeniden başlar başlar.
Bende baba sularıyla bir anne topragında sulandım. Sonra ateş geldi kavurdu beni. Topraklarım kurudu. Ormanlarım talan edildi. Denizlerim taştı,kristalden şehirlerimi yıktı. Sonra yeniden başlayamayacağına kendime söz verdim. Hikayemi bitirdim. Öylesine bir zerre oldum, işte bu kadar benim hikayemdi. Yeniden başlayışın, bitişin hikayesidir.
***
"Kimseyi içten içe sevemezsin, yapamazsın." Sinirden elleri titriyordu, gözleri ah o gözleri deliyim ben der gibiydi. Hep böyle baksa bile olurdu. Azla yetinmeyi bilirdim ama yeri geldiği zaman sevecekti. Beklemeliydim bu deli kadını ikna etmeliydim. "Yaparım hemde öyle bir yaparım ki, kimsenin ruhu bile duymaz"