ACININ ÎÇÎNDE MUTLULUK

5 yaşında bir kızdım.Mutlu bir ailem vardı.Ama her beyazın,her saflığın içinde bir siyahlık var.Dedim ya her mutluluğun içinde bir acı vardır.Aslında zengin bir aileydik.Kesinlikli zengin olmayı ben istememiştim.Zenginlerin korkulu rüyası değil midir fidyeciler?Îşte bu yüzden...
Villada yaşıyorduk.Hayal mayal hatırlıyorum yani.Küçük tatlı çocuklar vardı.Sonra bir gün arkadaşlarımla oynarken top sokağa kaçtı ve olan oldu işte.Ağlıyordum ama bağıramıyordum.Kimse beni duymuyordu.Allah'ın belası iki adam beni kaçırdı.Ve bir daha bu evin,bu ailenin ruhunu bile duymadım.Înanıyorum tesadüf bile olsa onlarla kavuşacağım.

*******

"Ama şimdi çok yalnızım,mutsuzum.Öyle ki rüyalarım beni mutlulukla kıskandırıyor.Bu yaşta üzüntü,acı biraz fazla geliyor sanki.Peki ya mutluluk denilen şey...Rüyalarımın varlığı.Sahi mutluluk tek rüyalarda mı olur?

*******

Hayatımın o günü."Îşte dediğim gün.Beni de buldu bu gün.Yetimhanedeki hayat odamın ışığının yandığı bugün.

*******

Ben bugün anladım ki o rüyalar benim gerçeğim,hayatın benim kâbusum olduğunu.Ama her acînın içinde mutluluk,her mutluluğun içinde bir acı vardır."

Herkese iyi ve empatili okumalar...:)