İki uşaqlıq dostu illər sonra rastalaşar və yenidən əlaqələ qurarlar. Jurnalistlik oxuyub ,işləyərək öz ayaqları üzərində duran gənc qız Arzu və təhsilini yarım buraxmış Fərhad'ın hekayəsi.
🔥🔥🔥
Fərhad Arzunun gözlərini açdı və Arzu əllərini üzünə qoyub dodaqlarına tərəf yaxınlaşdırdı.Gecə vaxtı hündür bir yerdə,bütün şəhər ayaqları altında idi. İşıqlı Bakı yenə çox gözəl görünürdü. İşıqlar parıldayır, qaranlıq şəhəri bəzəyib, gözlərdə xoş bir mənzərə yaradırdı. Küləyin səsi və şəhərdəki maşınların səsi qulağa gəlirdi.Arzu Fərhadın əlindən tutaraq bu mənzərənin gözəlliyinə dalmışdı.Onlar bir-birinə tərəf dönərək, göz-gözə gəldilər. Fərhad Arzuya sarılmamaq üçün özünü güclə saxlamışdı. Arzu isə onun gözlərinə baxıb təbəssüm edirdi. Boynuna sarılaraq ona çox xoşbəxt olduğunu dedi.
- Arzu, çox gözəl baxırsan mənə, baxışlarında itirəm, yox oluram. Çox gözəl gülürsən, insan bu mənzərəni buraxıb, səni izləmək istəyir.Sənin incə əllərin mənim yanaqlarıma toxunsa,,heç tərpənmədən, heç dinmədən eləcə qalaram.İtirərəm ünvanı, qeyb olaram kimsəsiz, səssiz küçələrdə.Sən mənim qaranlıqdan gələn işığımsan.. Sən mənim səmamsan,ucu-bucağı bilinməyən, görünməyən. Mən dənizəm, sən dalğa. Var olursan burada.. məni mən edirsən,gözəlləşdirirsən. Mənim qəlbimin bir açarı var. Qapıları bağlıdır, bircə sənə açıq. Amma yenə də açarları səndədir.
Arzu onun gözlərinə baxaraq bu sözləri dinlədi və Fərhadın əlini öz qəlbinə uzadaraq qoydu.
- Bax, qəlbimin ritminə. Sən yanımdasan deyə dəyişir, elə olur ki ritm tezləşir, elə olur ki dayanır eləcə.. Sən buradasan. Qəlbim sənin evindir, səni orada gizli bir yerində saxlamışam. Bir də ağlımın bir küncündəsən. Hansı ki daima sənin adın oAll Rights Reserved