"Kalbim aklındaki kadar geniş değil, sadece, bir kişilik yer var." i wanna li-li-li-lick you from your heaf tou your toes and I wanna move form the bed down to the, down to the, to the flo' But I gonna kn-kn-kn-know what-what's your fan-ta-ta-sy?

"Beş saniye? Çok saçma. Benim bir kadına ömrümü adayıp adamayacağımı o beş saniye mi belirleyecek?" "Ömrünü adamak zorunda mısın?" "Ben sevdiğim zaman bir ömür boyu onunla olmak isterim." ••• Aşık olmaman gerektiğini bildiğin kişiye kapılıp gittiğini hissettin mi hiç? Canın acıyarak, azap çekerek sevdin mi birini? Küllerinden doğup birbirlerinde kendilerini bulan, nefretten aşka dönüşen imkansızlıklarıyla Cihan ile Alya'nın hikayesine tanıklık et. 'αѕ̧k, ímkαnѕızα αѕ̧ıktır.'

"ateşle oynuyorsun barış alper..." Başını sallayıp gülümsedi, "ateşten korksaydım kendimi sana kaptırmazdım."

balimkaplan: Of hamileyim diyince mi bakasın geldi erenelmali18: Sabahın köründe manyağın biri bana baba oluyosun yazınca napmam gerekiyodu Eren Elmalı Texting Hayran Kurgusu. Bu hikaye hiçbir gerçeklik barındırmaz.

Opia, tanıdık ya da yabancı insanlarla göz göze geldiğimizde yaşadığımız, kendimizi savunmasız ve kırılgan hissetmemize neden olan bir duygu türüdür. Bu duygu, karşıdaki kişiyle bakışlarımız kesiştiğinde ortaya çıkan, iç gerginliğe ve ciddi bir duygusal duruma işaret eder. İnsanlar, genellikle bu duyguyu yalnızca kendilerine özgü bir his olarak algılar; ancak, büyük ihtimalle karşı taraf da benzer duygular içindedir. Başlangıç - 08.02.25

Atanamamış tıp mezunu Lee Felix ve özel bir hastanede tedavi ettiği, bıçaklanmış çete lideri Hwang Hyunjin. (Ukelix) (Hyunlix, Minsung, Jeongbin, Chanmin, Ryeji)

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"

ufak bir maceradan başka bir şey değildi.

hyunjin: hayırdır fıstık küstük mü

i'm sorry, dave