ŞAFAKLAR BİZİM İÇİN DOĞACAK

ŞAFAKLAR BİZİM İÇİN DOĞACAK

Gül müyüm,
Bülbül müyüm
Anlayamadım.
Ne gül gibi açabildim,
Ne bülbül gibi şakıyabildim.
Oysa bir gün 'gülüm' diye sevdiler,
Bir gün 'haydi bülbül öt' diye dövdüler.
Anlayamadılar gülüm
Onlar
Gülün sen olduğunu anlayamadılar.
Sen bir Anadolu'ydun.
Benim özlemimdin.
Sen demokrasiydin, özgürlüğümdün.
Sen benim beynimdeki mücadelemdin.
Yer altında kömürü kazmalayan
Madenci kardeşimdin.
Nasıl gülüm, nasıl
Emeği ezmelerine nasıl izin verirdim?
Daha yazılmamış kitapların yakılmasına
nasıl seyirci kalabilirdim?
Biliyorum,
Onlar da bir gün bizi
ve ne istediğimizi anlayacaklar.
Onlar da senin gibi, benim gibi olacaklar.
Onlar da bu güzel vatanın bize ait olduğunu
Ve satılamayacağını anlayacaklar.
Onlar da yarınları için kavgalara atılacaklar.
Bugün bizi bülbüle çevirmeye çalışan eli sopalı
Yarınlarda kendi yarınlarının yok olduğunu görecek
Ve onlarda ellerindeki sopaları, kırbaçları bırakıp
Halkımın yanında yer alacaklar
Ve halk kavgasına onlar da katılacaklar.
Anlayacaklar gülüm,
Kim olduğumuzu anlayacaklar.
Yangını yakan kim, söndüren kim
Onlar da anlayacaklar.
Halkımla halk mücadelesine katılacaklar.
Tıpkı Kuvay-ı Milliye dönemindeki gibi olacak
Bir bir onlar da bize katılacaklar.
Milyonlar olacağız.
Gün gelecek,
Şafaklar bizim için,
Bağımsızlık için doğacak.
Sen sabret gülüm,
Sabret,
Sen de gül gibi açacaksın.