Karanlığa esir düşmüş iki yürek. Her haraketlerinde daha da karanlığa bulanıyorlardı. Koca bir çukurun içinde birbirlerinden başka kimseleri yoktu. Peki nasıl çıkacaklardı oradan? Çıkmak için ilk önce karanlıklarından kurtulmaları gerekiyordu. Lâkin ikisi de oldukları karanlıktan memnun görünüyorlardı. Oysa bilmiyorlardı; karanlık insanı içine çeken bir karadelik gibiydi. Sen karanlıkta durdukça alışırdı gözlerin karanlığa. Ve aydınlığa çıktığında, günün ışığında açmak istemezdin gözlerini. Onlar aşka tutunmaya çalışacaklardı ama tecrübesiz oldukları bu duyguyu da karanlığa bulamadan nasıl başaracaklardı? --- Adam karşısındaki kıza bakarak şaşkınca onu süzdü. Bu incecik kızın kardeşini nasıl kurtarmış olabileceğini düşündü ve yanıt bulamayınca ilk defa ağzını açarak "Kimden?" diye sorduğunda kız umursamaz bir edayla omuzunu silkti "Sanırım arkadaşlarıyla kavga ediyordu. " dediğinde genç adam duygudan yoksun bir kahkaha koy verdi dudaklarından. "Ah! Tahmin etmeliydim." @TÜM HAKLARI SAKLIDIR. OLASI BİR ÇALINMA OLAYINDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTİR. @Erken İnen Karanlık adında yayımlanan ilk hikayedir. Hikayenin ismi veya bölümleri çalındığı an itibarıyle gereği yapılacaktır.All Rights Reserved