AŞKTAN NEFRET EDENLER... Hayatın bana bahşettiği yaşam şarabı ruhumu eriten asit gibiydi. Fazla yaşamaz dediler bana ama bilmiyorlardı ki ben, benim katilimdim. Ben çocukluğunu katletmiş kızdım. Ben yaşam almış kızdım. Ben elimden alınan çocukluğumun hıçkırık seslerini kırdığım boyunlardan aldım. Bende vicdan araladılar, kırıntılarını dahi bırakmadım. Bende geçmis aradılar, onu zaten sol tarafıma kazımışlardı. Ben Katranın göz bebeği,varoluş sebebi, Korkulan yüzüyüm. Bana Yeniay derler gündüzleri söner, geceleri parlardım ringde, katranın karanlığında sönük bir ışıktım ben ne kendime parlıyordum ne de başkasına... _ TUHAF SERİSİ_