Bir adim daha atip onumde durdu ve basimi yukari kaldirdi.Yuzune bakmaya onu affetmeye cesaretim yoktu. Parmaklarini dudagimin kenarindaki benimde gezdirirken icimin titredigini hissettim.Orasinin ona ait oldugunu idda ederdi hep burasi benim benim icin yaratilmis der ordan baslari öpmeye. Aklima gelenler canimi yakarken gozlerimden akan yaslara engel olamadim.Ben karsisinda aglarken sesiz kalmayi tercih etti.Hos ne diyebilirdi ki konusacak ne kalmisti.Dudagimin kenarindan cektigi parmaklari gozlerimi buldu bu defa göz yaslarimi siliyordu.Hepsinin tek sebebi kendisiyken dindirebilecek tek kiside o degilmiydi zaten...