DUYGUSUZLAR

Deniz hayattan soyutlanmış hayalleri umutları- her şeyi- içinden cımbızla tek tek çekilmiş ,karanlığa alışmış bir kızdı ...

Asla üzülmeyi kırılmayı bilmezdi Üzülse de içinden üzülür etrafındakilere duvar örmüş gibi hiç bir duygu belirtisi göstermezdi .Onun hislerini merak edenler olmuştu ama biri bile onun neden böyle olduğunu sormamıştı .Dışarıdan gören biri onu hemen deli sanabilirdi .Begonya bu durumda bir istisnaydı...

Kendi hayatını yaşmak isteyen Deniz için ama bu pek mümkün değil

Herkesin hayatını bilirdi daha doğru ifade etmek gerekirse sadece herkesin başına gelecek iyi veya kötü olayları görürdü 1 saniye öncesinden değil ne biraz daha fazla ne biraz daha az , sadece onda Deniz'in karanlığında bir ışık süzülüp gelirdi .Işık tanecikleri odayı aydınlatırdı . Sorun şu ki bu aydınlık Deniz'in mutluluğunu sağlayacak bir aydınlık değildi

Birinin başına güzel bir olay gelecekse aniden gülümser ama gülümsemesi 1 saniyeden az sürerdi çünkü o anda bir başka kişinin başına kötü bir şey gelirdi

İyi ve kötü duyguları birbirine karışır ve ailesi onun mutlu mu? üzgün mü ?? anlamazdı tek bildikleri onu asla zora sokmamaktı

Ailesi bir kez bile onun neden böyle olduğunu sormamışlardı

kapak için bana yardım eden: @ruyam_sensin çok teşekkür ederim kapağı yaparken zor bir şey istemiştim ona bile tamam demişti ayrıca çok iyi bir insan son kitabı black bayılıyorum tavsiye ederim

yine kapak için :@dnskapaktasarim ondan rica etmiştim onun yaptığı kapakta çok güzeldi hakkını yememek lazım sadece ben beğenmemiştim çok düz gelmişti kapaktaki kişiler onun sayesinde oldu @dnskapaktasarim teşekkür ederim

ve son olarak @unveraleyna ne mi yaptı kitabı yazarken bana çok ama çok yardımcı oldu kapakların hepsi hakkında yorum yaptı bana çok iyi destek oldu diyelim @unveraleyna çoook teşekkür ediyorum her şey