"Ama sen nerden... nasıl..." Ahh ne saçmalıyodum bilmiyorum ama heryerde karşılaştığım bu adam bizim şirketle nasıl ortak olabilir. Delirmiş olmalıyım kesinlikle hayaldi bu. Hemen elimi kaldırıp bu adamın yanağına dokundum. "Sen gerçeksin." "Şuan ne dediğini anlamıyorum. Gerçek olmuycam da ne olcam." Dedi. Bu kadar karizmatik bir sesin ona ait olması beni kıskandırmıştı. Benim bu kadar güzel sesimin olmaması annem ve babamı suçlu bulmamı sağlamıştı. Ahh baya saçmalıyodum. Ve hala bu adama cevap verememiştim. "Sen bizim nasıl ortağımız olursun anlamıyorum. Şaka gibi." Dediğimde bana sırıtarak; "Kader..." Sanki birşey daha söylüycekmiş gibi susmuştu ama o kelimenin sonunu getirmeyip susmayı tercih etmişti. Bu adam laflarını hep yarım mı bırakırdı böyle... Birde arkasında bir çift meraklı beni bırakıp gitmişti. Demek ünlü Caner bu....