Hayatta inanacağım en son şey AŞKtı bir zamanlar,özlemek duygusunu hiç tatmamıştım sevgilim olmamıştı hiç olmasınıda istemiyordum zaten. 6.sınıftaydım, daha ilk dersin tenefüs zili yeni çalmıştı.Gözlerim henüz açılmamıştı. Zemin kata indiğimde daha önce hiç farketmediğim bir kız oturuyordu nöbetçi masasında gözlerinden alamadım gözlerimi yeşil gözleri vardı eşeğe benzeyen hemen en yakın arkadaşım gelmişti dürttü beni irkilmiştim kanka diye hitap etti o kız benle çıkıyor dedi. ayrıldım oradan 7 kişilik grubumuz vardı 8.yi kabul etmedigimiz bu olaydan sonra 6 kişi kalmıştık üzülmemiştim tek kalmak istedim oturdum derse girmedim düşünüyordum birden müdür ve 6 arkadaşımı gördüm bana doğru geliyordu kavga ettiklerini hissetmiştim bütün duygularım dağılmıştı bensiz duramazlardı zaten müdür benide istedi hiçbişeyden habersizdim müdürün odasından çıktık bizim 24 kişilik sınifımız ikiye bölünmüştü bir biz birde arkadaşlarımın kavga ettikleri bizde birde ajan varmış meğerse haberim yok büyük bir meydan kavgasına tutuştuk büyük dediğim sopalar ve bıçaklar benim elimde bıçak vardı polis çağırılmıştı biz siren sesini duyar duymaz kaçmıştık o sırada bıçağı olay yetinde unutmuştum anneme ders çalışma bahanesiyle arkadaşım gile gittim ordan kavga ettiklerimizin evine baskın yapmıştık 7. sınıfta düşmanlığımız devam etmişti yaşımız küçük olabilir ama aklımız büyümüştü. bizi şikayet etmişler disiplin kurulunda bizim tarafımızda olan öğretmenlere teşekkür etmiştik.onların tarafında olan öğretmenlerin lastiğini patlatmıştık ve okul bitti çok mutluydum kız meselesine gelelim yalan olmuştu onca olayda bile kendimi heder etmistim onun hakkinda konusmak istemiyorum SİZ SİZ OLUN SİZİ SEVMEYENİ SEVMEYİNAll Rights Reserved