Askıdaki şiirler(Her gün bir şiir giyinenlere)

Her şey o düğünde yanımdaki sandalyenin boş olup senin de o sandalyeye oturmanla başladı.İlk defa bir erkek yanıma oturduğunda kalbim bi o kadar hızlı ellerim bi o kadar titriyordu.Ses tonunu duyduğumda tamamen bitmiştim.ìste bunun adı sadece AŞKtı.Insan hayatında sadece birine vurulurmuş ve onu unutmadı malesef imkansızmış.Aşk bir zamanlar mutluluk verirken bize bir zaman aşkın gerçek yüzüyle yani acısıyla karşılaştık zordu ve hala da zor.Bana kalırsa AŞK her zaman size toz pembe gelmesin gitgide siyaha karışan bir toz pembe gelsin,gitgide kirlenen bir sevgi tükenen,yorulan ve acı çeken bir kız ve yoluna devam eden bir erkek.Bu acıları içinde saklayamazsın tutamazsın bir yerlere atmak gerekir.Ben de acılarımı şiire dökmeyi tercih ettim...