HADİ BENİ İNANDIR!

Hayallerimizden özgürlüğü adına vazgeçmiş.
Gezip göreceği onca yer varken hayatı erteleyemezmiş.
Bize olan inancı hiç bitmemiş de bizi sadece ertelemiş.

Yedi yıl sonra tek açıklaması bunlardı ve ben bir merak uğruna gidip dinlemiştim. Ben bir belki uğruna mutluluğumu ertelemiştim. Acabaların, keşkelerin ardına sığınıp geceler boyu ağlamıştım. En kötüsü de başkalarının da kalbini kırmıştım. Toplamaya bir yerden başlamak lazımdı. Asansörle en üst kata çıktım ve sekreterini es geçip direk odasına girdim. Gözlerinden uyku akıyordu. Omuzları düşük bir halde bilgisayar ekranına bakarken beni görünce şaşkınca bakakaldı. Masanın yanındaki koltuğa gidip oturdum.

Gözlerinin içine bakarak "HADİ BENİ İNANDIR." dedim.
Çünkü buna ihtiyacım var...