Hayatın resmi bir çiçek bir böcek değildi. Hayatın resmi kan kırmızısı şeytanın siyah kanatıydı benim için. Şeytan bendim. Kan kırmızısı ise insanların acı çığlığının simgesiydi. --- "Geceydi seni bana taşıyan Sen geceye yakındın ben de sana... Ağır aksak işleyen zamanın Düşürdüğü tuzaklardan kurtulup Geldin, hoşgeldin... Korkularınla, sırlarınla, çocukluğunla Ve sadece gözlerine derin bakabilenlerin Görebileceği acılarınla geldin... Îyi ki geldin...!!" "Hani geceden sonra doğar ya güneş, Aklıma ilk sen gelirsin Sonra bir çiğ tanesi olup yüreğime düşersin. Gün geçer herşey biter ama Sen bendeki tek BİTMEYENSİN...!!" Kolarımı yanımda duran kadınıma sarıp huzurlu kokosunun içime çektim. İşte hayat buydu. Kadınım ve gece.
7 parts