Bulut Kadar

" Ruhu yanan bir insanın ruhuna üflersen, ateşini etrafa saçarsın. Su dökersen ateşini söndürür, onu kül edersin ve o insana sarılırsan... O insanla birlikte sende yanarsın.

Aşkın kanunu varsa eğer ilk maddesi bu olmalıydı bence. Ya bir taraf yanardı, ya da ikisi birlikte yanar ve acı çekmemek için ateşi söndürmeye gerek duymazlardı çünkü yürekteki o ateş sönerse hisler bir daha eskisi gibi olmayabilir... "

Böyleydi ya hayat biri gelir, içindeki dünyayı yakıp yıkardı ve seni söndürebilecek, yağmurunu akıtabilecek tek bir bulut bile bırakmazdı o dünyada.

Ama ben yenilmeyecektim. Senin kara bulutunu, sisini hepsini dağıtıp gökkuşağımı bulacağım.

Elbet yakında bana da gösterecek o utangaç yüzünü bu rengarenk gökkuşağı...