Bir Amatör'ün Kaleminden

Tek çözümdür bazen yazmak. Bir sayfa misafir eder tüm kelimeleri. Söylenecek ne varsa, yazılır. "Söz uçar, yazı kalır." derler ya hani. Söyleyemediğimiz her şeyi yazdığımızdan kalıcı oluyor bizdeki acılar belli ki. Her cümlenin içine gizlenen benliğimiz, gizli bir özne gibi yaşıyor satırlarda. Söyleyip yaşatamadığımız her sözcük, içimizde öldürüp, satırlarda yaşattığımız duygulara esir oluyor.
Zaman zaman okuyorum geçmişte yazdıklarımı. Şimdi yazdıklarımı da gelecekte, bir geçmiş gibi okuyacağım günleri düşünüyorum. Şimdi ne için yazıyorsam, geçmişte ne için yazdıysam, gelecekte ne için yazacaksam...
Sadece, yazmak istiyorum işte. Yazmaktan vazgeçmek istemiyorum. Yazmak ve söyleyemediklerimi satırlarıma fısıldamak istiyorum. Fısıldadığım her satır arasında sizlerin yankılarını duymak istiyorum. Ve kalbinize dokunabilecek cümleler için kendimi geliştireceğim bir günlük bırakıyorum buraya...
"Herkesin bir cümlesi vardı oysa... Sesleri yetmiyordu söylemeye, satırlar haykırıyordu onların yerine..!"