Her yer siyah hiç bir şey göremiyorum!
Sanki kör oldum,
canım acıyor ama Ama hiç bir şey yapamıyorum gücüm yetmiyo,
yavaş yavaş tükeniyorum!
Yaşama sevincim kalmadı, yaşamak için sebebim yok kendimi düzeltmem gerektiğini biliyorum ama
yapamıyorum ARTIK YETER! dayanamıyorum canım sıkılıyo.
Annem yok yani benim için yok geçmişte yaşadığım bazı şeyler var!!!
İnsanlar ne kadar garip değil mi paran varsa sen varsın, yoksa yoksun.
En yakın arkadaşlar,
En iyi dostlar,
En İyi kankalar,
Kardeşim dediğin insanlar...
Hikayeyi merak ediyorum diyenler lütfen okuyun..
Bu benim ilk kitabım lütfen destek olun..
Siyah..!
"Karımla aynı evin içinde, ayrı ayrı yatacaz öyle mi?" üzerime doğru gelen adımlarıyla birlikte arkaya doğru geriledim. Onunla aynı evde bulunduğum yetmezmiş gibi bir de aynı oda da kalacaktık.
"Tamam sen, bu oda da yat ben başka oda da yatarım." diye başka bir öneri sundum, ama bu öneri mi de reddeceğinden adım kadar emindim.
"Önerini reddediyorum. Sikseler de seninle ayrı odalar da kalmayacaz, bu oda da karım'ın yanında kalacam." ciddiyetle verdiği cevaba, ağzım açık kaldı.