Βινύλια και Όνειρα από Αστερόσκονη

«Είτε το αξίζουμε είτε όχι, είτε αποδειχθούν τελικά ως οι σκοτεινότερες ημέρες της ζωής μας ή οι πιο λαμπερές και ευτυχισμένες, είχαμε την αγάπη ως οδηγό. Πώς μπορούμε να κάνουμε λάθος όταν οδηγούμαστε απ' την αγάπη;»
Morgan Parker

Η συμμετοχή μου για τον διαγωνισμό για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου 2019 :D
Μια ελαφρώς τραβηγμένη απ' το μαλλί ιστοριούλα - η αρχή αποθαρρύνει, αλλά έχει να κάνει με αγάπη, το υπόσχομαι! Απλώς η παραπάνω φράση είναι ύπουλη, αφήνει πολλά περιθώρια...

«Ονειρεύομαι, καμιά φορά» του είπε ο Φοίνικας ένα βράδυ, όσο εκείνος απίθωνε φιλιά σε κάθε μώλωπα του κορμιού του. «Φαντάζομαι ότι θα σταματήσω κάποτε να χρειάζομαι κοκαΐνη, ότι θα σταματήσω να έχω ανάγκη το Αφεντικό για να μπορώ να την έχω, κι ότι θα ανοίξω, κάπως, ένα μαγαζί με βινύλια. Και θα είμαι μαζί σου, και θα είμαι ελεύθερος, κι αυτό θα με κάνει ευτυχισμένο. Αλλά ξέρεις τι είναι αυτά;»
«Τι είναι;» τον ρώτησε.
«Είναι όνειρα από αστερόσκονη».