"Mitch we need to talk"
Yung boses niya na o.O Parang may ibang meaning..
Kanina palang umaga, May kutob na ako sa mangyayari.
"Mitch.I know this will be hard, Lagi mong tandaan, Mahal kita. Ikaw lang wala nang iba. Pero parehas tayo ng mahihirapan, Im sorry MITCH. We're done."
Mitch?Mitch?Mitch?Bakit Mitch?
Wala, Lutang ako. That words may not be clear enough kase yung tumatak sa utak ko, "WERE DONE" And yung Mitch.
Bakit Mitch? Why did he called me that?
I always tell to myself , na never say never.
Because , He promised me FOREVER.
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.