Koşar adımlarla uçuruma doğru yaklaştı genç adam , onu görünce durdu ellerini dizlerine koyup nefeslendi. Onun varlığını hissetmişti genç kız. Onu şuan en iyi tanımlayabilecek olan dizeleri fısıldadı ; ''Biliyorum sana giden yollar kapalı Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni Ne kadar yakından ve arada uçurum; İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi Uyandım uyandım, hep seni düşündüm Yalnız seni, yalnız senin gözlerini Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım Ben artık adam olmam bu derde düşeli'' Cemal Süreya diye bildi adam. Genç kız gözlerini uçurumda çekmedi gözlerini biliyordu bu sefer yolun sonuydu burası. ''İçimizdeki bu aşk, bu özlem çok fazla. Bak bu bizim var olmayan ruhlarımızın hikayesi. Sen benim hep içimdeydin Atlas. Hayalimdin , yıllarca sevdim seni. Verdiklerinde yetindim hep. Sonra sen... hep başkalarını anlattın bana. Dinledim! Senin için... Sustu genç kız uçurumda aşağı göz gezdirdi , sonra asıl uçurumu olan gözlere döndü kız. ''İçimdeki Senle baş edemiyorum artık..''