Koşar adımlarla uçuruma doğru yaklaştı genç adam , onu görünce durdu ellerini dizlerine koyup nefeslendi. Onun varlığını hissetmişti genç kız. Onu şuan en iyi tanımlayabilecek olan dizeleri fısıldadı ;
''Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi
Uyandım uyandım, hep seni düşündüm
Yalnız seni, yalnız senin gözlerini
Sen Bayan Nihayet, sen ölümüm kalımım
Ben artık adam olmam bu derde düşeli''
Cemal Süreya diye bildi adam. Genç kız gözlerini uçurumda çekmedi gözlerini biliyordu bu sefer yolun sonuydu burası.
''İçimizdeki bu aşk, bu özlem çok fazla. Bak bu bizim var olmayan ruhlarımızın hikayesi. Sen benim hep içimdeydin Atlas. Hayalimdin , yıllarca sevdim seni. Verdiklerinde yetindim hep. Sonra sen... hep başkalarını anlattın bana. Dinledim! Senin için...
Sustu genç kız uçurumda aşağı göz gezdirdi , sonra asıl uçurumu olan gözlere döndü kız.
''İçimdeki Senle baş edemiyorum artık..''
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."