Dil susar,Yürek konuşur

Okyanus ortasında sessizce,kimsesizce terkedilmiş bir teknedeyim.Pusulasını kaybetmiş,öylece salıvermiş bir tekne.İçinde sadece ben ve sana ait olan duygularım.Almışım kalemi elime,yazıyorum,sana ve sensizliğe ..Dilimin sustuklarını ,yüreğimin konuştuklarını dinliyorum,dinliyorum.Gözlerimden yaşlar tıpkı birer inci gibi damlayarak,elimdeki kağıdı ıslatıyor.Kağıt ıslandıkça sana ait mısralar ilişiyor gözlerime,sanki bütün mısralarda sen varsın,tıpkı yüreğime gizlenmiş gibi.Alıyorum ellerimi yüreğime doğru götürüyorum,avuçlarımın kırmızı olduğunu fark ediyorum,meğer ben her mısraları yüreğim kan ağlayarak yazıyormuşum.Ben yazdıkça o kanıyor.Yüreğimden bir dua yankılanıyor,açıyorum ellerimi semaya,Duamsın;ismini avuçlarıma fısıldadım ,Rabbim 'e yolladım diyorum.Anlayacağınız dua ediyor,Sabr diliyorum gerisi mi? teferruat..
Bir söz vardır:Eğer şiir olmak istersen ,şairi kendine aşık ediceksin,Şair olmak istersen şiir gibi seveceksin.. Ben seni yüreğimin en derin yerinden sevdim...