"Bu ne?" "Kurtulman için bir şans veriyorum" "Kurtulmak istediğimi kim söylemiş" "Ara!" sesi boş odada yankılanırken urkekce telefona doğru uzandim "Sadece bir şansın var iyi değerlendirm ve seni buradan kurtarabilecek güvendiğin birini ara." telefonun Işığı karanlık odada yüzümü aydınlatırken titreyen parmakların telefonun ekranında geziyordu.Telefonu kulağıma doğru görürdüm. Derin bir nefes aldım ve ayni anda poyrazın telefonu çaldı cebindeki telefonu çıkardı .Ekrana bakarken yüzündeki kasların gerildigini görebiliyordum. Kısa bir süreliğine mavi gözleri gozlerimde kenetlendi. "Benden kurtulmak için banami sığınıyorsun?" "Senden başka sığınacak kimsem olmadığını biliyorsun,beni sana satan babamı mi arasaydim yoksa beni bir kez bile aramayan göz gore göre babamın beni satmasına karşı çıkmayan annemimi arasaydim" boynunu geriye doğru uzattı bi süre gözleri kapalı öylece durdu. "Şansını kaybettin." "Hangi şanstan bahsediyorsun.söylediklerini tekrar düşün bana sen dahil herkes zarar verebilir ama beni koruyabilecek tek kişi sensin ve bana zarar vermeyeceğini biliyorum... Poyraz ve Masalın hikâyesi.All Rights Reserved