İnsanlar bir engeldi yaşama; halbuki yaşayanlar onlardı. İnsanlar hayatı kendileri zorlaştırıyordu. Yaşamı, nefesi. Herkes birbirine yapıyordu. Sadece atacağın adımı kimseye güvenmeden, kimseye bağlanmadan atman lazımdı. Kendine bile güvenme, bazen sende seni yalnız bırakırsın. Ben de hayatımı kendim mi zorlaştırmıştım? Eşcinsel olmak benim suçum muydu? Bunu hakkediyor muydum? Bilmiyordum. İşte bunu bilmemek canımı en çok yakandı. *** "Küçük çocuk, sana karşı yanlış şeyler hissediyorum, bu doğru değil ve bir sürü engel var karşımızda..." derin bir nefes aldı. Sıkıntılı dururken bir anda kocaman gülümsedi, "Ve tüm engellere rağmen ben senin yanında olup, seni çok seveceğim, çocuk." Ne demeliydim? Sustum... (Tüm Hakları Saklıdır ©)All Rights Reserved
1 part