Gecenin rengi araf ; Çığlık atıyorum karanlığa doğru ,karanlık da ki fısıltılar sussun diye. Sadece geceleri yaşadığımı hissediyorum ,bazen de yaşadığımı bile hissetmiyorum geceleri. Kötü yola düşmüş geceler, Aydınlığımı kapatan, Ruhumu siyaha boyayan, Beni karanlık bir kuyuya çeken, Korkularımı yenmeme izin vermeyen, Her gece uykuya daldığımda beni öldüren geceler, Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum, her yeri aynı ruh halim gibi darma duman edip kendimden geçene kadar ağlamak istiyorum. Dayanamıyorum her uykuya daldığım da karanlığa hapsolmaya. Ölümü kendi ellerinden olan gecenin içinde hapsolmaktan korkuyorum. Dinmeyen çığlıklarımın arasından güçlü bir fısıltı geliyor kulağıma. Fısıltının sesizliği , çığlığımın gürültüsünü örtüyor. Ruhum syama.