Zamanla herşeyi unutacak olduğunu öğrenen Tuana hayatı yaşamak ve ona veda etmek arasında kalmıştı. Okumakta olduğunuz hikayenin içine gerçek hayattan acılar serpiştirilmiştir. Hayata "Merhaba" derken "Elveda" diyen kızın hikayesine hoşgeldiniz" Bu hikaye yağmurun geceyle dansıydı. "Ben maskeli bir kadınım bayım ama benim maskelerim plastikten.Rahatlıkla yüzümde bir maske olduğunu anlayabilirsiniz.Ama sizin yada sizin gibi onlarca insan maskelerinizin altında kaybolmuş durumdasınız.Sizlerin bir maskesi olduğunu anca yara aldıktan sonra fark edebiliyoruz.Sizler gerçek değilsiniz." derken inanılmaz derecede sakin konuşan kadını izliyordu Gece.Yağmurun altında ıslanırken ceketini kendini korumak için kafasının üstünde tutuyordu.Derin bir nefes aldı ve konuştu. "Ben gerçeğim.Bende bir şeyler hissedebiliyorum."derken kadın ona doğru ilerledi.Tepesinde tuttuğu ceketini alıp yere fırlattı. "Hayır bayım siz gerçek değilsiniz.Siz daha yağmuru bile hissedemiyorsunuz.Siz yağmuru hissetmeyi bile bilmiyorsunuz."All Rights Reserved
1 part