Parlak, şeffaf bir kalp düşünün. Ve o kalbin tümüyle camdan olduğunu, ve uzaydan Dünya üzerine düştüğünü, yeryüzünde ki toprağa hızla savrulup, kırıldığını düşünün. Camdan oluşan, tüy kadar hafif kalbin, kırılan parçalarının her bir yana savrulduğunu ve parçalardan birinin, bir kızın kalbine saplandığını düşünün. Parçanın saplandığı yerden kızın kafasına doğru yol alan şeffaf turkuz rengin de bir ip ortaya çıkıyor daha sonra. Ve bu kızın düşünceleri, diğer parçalar ile birleşiyor o ip ile. Ve evet o kız benim.