The Mikaelson Family
  • Reads 286
  • Votes 15
  • Parts 1
  • Reads 286
  • Votes 15
  • Parts 1
Ongoing, First published Sep 25, 2016
Geri döndüğünde, belalar da geri döndü. Marcel artık güçlüydü ve tek düşman da o değildi. Klaus geri döndüğünde kendine ve ailesine bir kez daha söz verdi.

"Hepimiz güvende olacağız. 'Umudumuzu ' kızımızı da sonsuza dek bile olsa koruyacağız."

Tüm olaylar gelişirken ve belalar son bulmazken hiç akla gelmeyen bir silah doğdu ellerine. İşin şaşırtıcı kısmı Hope'un gizli güçleriydi. O, dünyanın en güçlü kızıydı ve herkesi öldürebiliyordu. Bazı istisnai durumları göze almazsak.
All Rights Reserved
Sign up to add The Mikaelson Family to your library and receive updates
or
#471alfa
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Vampirler Arasında  cover
MELEZİN SAVAŞI cover
KİMSESİZ VE DENGESİZ cover
Doktor // bxb cover
Bir Vampirden Hamileyim! (Tamamlandı) cover
ERKEK VAMPİR LİSESİNDE TEK İNSAN KIZ cover
CANAVARIN DA KALBİ VARMIŞ cover
VAMPİR' İN TUTSAĞI cover
VAMPİRİN TUTSAĞI  cover
anket cover

Vampirler Arasında

33 parts Ongoing

Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum. "Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım. "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarken kafamı tekrar olumsuzca salladım kalbim deli gibi çarpıyordu ve soluklarım kulağımda yankılanıyordu. Arabamın kaportasından kalktığı an , dahada geriye adımladım ve üzerime bir adım atınca göğsüm dahada hızlı inip kalkmaya başladı. Kızıl gözleri göğüslerime kayınca dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı ve gözleri tekrar gözlerime çıktı. Ağzındaki otu alıp serseri bir şekilde kenara sıktı ve adımları yavaşça üstüme gelmeye başladı kalbim göğsümü yarma pahasına atarken , geriye adımlamayı bıraktım ve arkamı dönüp koşmaya başladım. Asvalt yolda izimi kaybettiremeyeceğimi bildiğim için sık ağaçlı ormana daldım. Ağaçların arasından ay ışığının sayesinde görebildiğim kadar koşarken arada ayağım taşlara takılıyordu. "Sana kaçma demiştim!" ✴✴✴ Ölüm kadar güzel , öldüren kadar kötü ve kızıl gibi kanlı... Bu neyin hikayesiydi böyle... ●°•○°•● Yazar : Hülya ÇÖRTÜK Tüm hakları saklıdır