''Ya niye bu kadar karamsarsın ? Azıcık bir umut olsun içinde. Bi bak etraf-'' ''Umut ne biliyo musn ? Umut, sadece 4 harf 2 hece. '' ''İşte bu yüzden yanlış düşünüyorsun Melis. Umut , öyle değil. Sadece hece veya harf değil. Halbuki süslüdür umutlar. Ne kadar dar bir zamanda bile olsak, her harfi ayrı bi renktir umudun. '' ''Tamda bu yüzden işte. Bak... Ne de güzel değiniyorsun olumsuzluklara. Ben karanlığım, siyahım. Sen ise umudun her harfinin ayrı bir renk olduğunu iddia eden birisin Emir. Bu kadar umitsiz olmam, onu sinir ediyordu. O..benim gibiydi. Sinirlenince , heyecanlanınca gozleri parliyordu. Birtek üzüldüğümde, üzüldüğünde parlamıyordu.