Peki ya umudun rengi?

Her bir insan hayal kurarak yaşar hayatını. Bir anlığına hayal kurmadan hiç bir hedefiniz olmayan bir hayat düşünün, bunaltıcı değil mi? Ben de hayallere aşırı düşkünümdür, zira bir saniyem bile hayal edemeden geçmez. Aslında bizleri hayata bağlayan, yaşamı bizlere sevdiren de o masum hayallerimiz değil mi? Bu hikayeleri yazma amacım bazı duygularımızın farkına varmak hep beraber. Bazen hissettiğimizle onayladığımız aynı olmuyor çünki. Belki korkuyoruzdur, belki masum bir umuttur ihtiyaç duyduğumuz. Bu türlü duygularımızın bir de kendine özgü renkleri vardır. Hayat daha bi güzelleşiyor onların farkına vardığımızda. Mavi bir huzur mu desem, kırmızı bir cesaret mi? Peki ya umudun rengi?