Het is het jaar 2155 en de wereld is nog steeds herstellende van de 3e Wereldoorlog, die zorgde voor enorme schade op aarde. Miljoenen mensen waren omgekomen en nieuwe staten met nieuwe manieren van regeren schoten als paddestoelen uit de grond. De mensen die overgebleven waren, leefden in angst en probeerde door te gaan met hun leven. Een van die nieuwe staten was Eirene, een jong land dat strekt over het gebied dat vroeger Canada heette. Eirene, het "perfecte" land, onderdrukt haar bevolking en probeert het door middel van het 'perfectie-systeem' onder de duim te houden. Bij geboorte word je getest op het aantal perfectie. Waar je procent perfectie op gebaseerd is weet bijna niemand. Het is alleen duidelijk dat als je niet genoeg procent hebt, je niet lang te leven hebt. Daar hoeft Ayla Trisk zich geen zorgen over te maken, ze is namelijk de perfectste persoon ter wereld met 97 %. Ze leidt een luizenleventje in haar woonplaats, Vancouver. Ze wordt dagelijks onderzocht in de hoop om het bijzondere te vinden dat haar zo perfect maakt, om zo de absolute perfectie te vinden, waar de regering zo hard naar streeft. Verder dan het complex waar ze in woont komt ze ook niet vaak. Ze heeft niet door wat voor een armoede heerst in de rest van haar land. Dan komt er een jongen in haar klas, Kaleb Carter. Ze begint te twijfelen of haar perfecte wereld wel zo perfect is. - Plotseling kwam er een jongen binnen. Ik weet niet wat het was, maar mijn hart sloeg abrupt een slag over en ik hapte naar adem. Hij had donkerbruin haar, bijna zwart. Zijn ogen waren helderblauw en waren sterk in contrast met zijn haar. Zijn ogen fonkelden speels in het licht. Hij bleef voor de klas staan tot de bel ging. Mevrouw Yorkshire sloot de deur en ging voor de klas staan. 'Jongens en meisjes, dit is Kaleb Carter.' Hoogste ranking Science-fiction #24 30/08/2017