Ήταν ακόμη νωρίς για εκείνον, ήξερα καλά πως θα κοιτούσε το ρολόι και θα άφηνε έναν αναστεναγμό ανακούφισης μιας και θα έβλεπε πως η ώρα δεν είχε περάσει. Φοβόταν τόσο τον χρόνο. ❝Είναι ο χειρότερος μου εχθρός.❞ είχε πει. Και ποιός θα το φανταζόταν, πως ο χρόνος θα γινόταν και δικός μου εχθρός. Αφού τα λεπτά, περνούσαν σαν δευτερόλεπτα κοντά του. Μα και παράλληλα, φαινόταν σαν να έχουμε ζήσει μαζί, μια ολόκληρη αιωνιότητα. © Με επιφύλαξη όλων των πνευματικών δικαιωμάτων. |2019| 〄