Bazen öyle anlar olur ki; "Tamam işte,bu sefer tamam.Burada bittim." Dersiniz,uçurumun dibine yakın bir kayada iple bağlı olursunuz ince bir dala,dalın kırılmasına az kala bir ilahiyat kurtarır sizi.Bütün hayatınız orada değişir,kendinizi sorgularsınız. "Neden öyle düşündüm? Neden pes ettim?" Ruhu yorulur ya bazen insanın,bedeni hâlâ dinçtir.O küçük kahve gözlere,minik ellere sahip olan kızın o gün o uçurumda aslında ruhu çıkmıştır bedeninden.Herkes gibi o da terk etmiştir onu,ama yinede nefes almak ister.Çelişkilidir hep hisleri,yetimhanesinden çıkmaktan korkar ama dışarısını deli gibi merak eder.Bir gün,merakına yenik düşmenin bedelini aşkla öder.Ve aşk onun en büyük düşmanı olur...
Konuşamayan bir kadınla,sert asker bir adamın hikayesi
"Cesaret,ilk darbeden sonra korkmadan adım atmaktır Kurttan.Sonuda,sonu gelmez zaferdir."
Belimdeki ellerinin an ve an sıklaştığını hissettim.Bunu neden yaptığını bilmiyordum.
"Sen sen ol bir daha kazandım diye gardını indirme.Yoksa düşmanın gelir ve seni burada bırakır,sende arkada kalır bir daha düşmanına yetişemezsin"
___________________________________________
Siz:Ya hangi cimri adamsın bilmiyorum ama
Siz:Şu annen denen huysuz kadına yeni bir telefon al!