Zihnimin en derinlerini sana açıyorum... Öncelikle yalnız olduğumu bilmelisin. Konuşacak, anlatacak kimsem yok. İçime hapsettiklerim ise günümden nefes çalmaktan başka bir şeye yaramıyor. Hapsettiklerimi özgür bırakmak istiyorum. Dönüşü olmayacak şekilde gitsinler. Ben yapamıyorum, gidemiyorum... Ama onları özgür bırakacağım. Hepsi bir bir içimden gittiğinde, aldığım nefes özgürlüğüm olacak. Ve sen de buna tanık olacaksın...