Annesi kanserden Babası ise üzüntüden ölen, tam 11 yaşından beri hayatı tek başına öğrenmeye çalışan, tökezlese de güçlü olmayı başarabilen bir kız. Serenay ÇETİN Kaybettikkeriyle kalan, Umutlarını kaybedip kendini Vatanına adayan bir yiğit. Kan, ceset, silah sesleri onun günlük yaşamındaki rutinleri. Gözlerine bakınca intikamdan ötesi karanlık ve bulanık. Rüzgar DEMİR **** - Bedenimi korku kaplarken, biraz daha yaklaşıp beni duvarla arasında sıkıştırdı. Gözlerine bakmaya cesaretim yoktu. Bedenini bana yasladığında vücudumu derin bir elektrik dalgası sardı. Eliyle çenemi kavrayıp yüzüne yaklaştırdı. Gözlerine baktığımda korkumun gereksiz olduğunu düşündüm. Orası tamamen şefkatle kaplıydı. nefesi dudaklarıma değerken beni eriyip bitiren o cümleyi kurdu. " Sonbahar da yere düşen, Kızıl Yaprak kadar güzel gözlerin. Bakmaya bir ömrünü, Ölmeye ruhunu verir insan." -