"Bunun gerçek olduğunu düşünmüyorum. Sanki uyanamadığım bir rüya gibiymiş gibi geliyor." Cümlem üzerine diğer elimi de tuttu. Kendine çekerek yumruk yaptığım ellerimi açtı. Avuç içlerimi bana çevirdi. "Eğer emin değilsen parmaklarını say. Rüyadaysan on parmağın yoktur." Gülümsemesi kaybolmuş yerini parlayan kahvelikleri almıştı. Kaşlarıyla parmaklarımı işaret etti. Bakışlarımı parmaklarıma indirdim. Bir... Ya gercekten bir rüyayaysa? İki... Nasıl uyanacaktım? Üç... Dört... Uyanabilecek miydim? Beş... Dehşet Doktorları tekrar gelirse ne yapacaktım? Altı... Yedi... Stiles yine de orada olacak mıydı? Sekiz... Neredeydim? Dokuz... Korkuyorum. On... On bir... 16. 12. 16All Rights Reserved