Story cover for Dear Mr. Notes by BossiBebang
Dear Mr. Notes
  • WpView
    Reads 52
  • WpVote
    Votes 1
  • WpPart
    Parts 3
  • WpView
    Reads 52
  • WpVote
    Votes 1
  • WpPart
    Parts 3
Ongoing, First published Oct 26, 2016
Dear Mr. Notes, 
I have this most annoying, most irritating, most arrogant person who became my seatmate. Wal;a naman yun noong una pa lang. Pero sa hindi sinadiyang pagka buwisit ko sa damuho niyang mukha, hinambalos ko siya ng pocketbook na binabasa ko. 

From that moment, everything has changed. Palagi na niya akong inaasar sa lahat ng bagay na lagi na lang akong pinapagalitan ng halos  lahat ng lecturers ko sa school. I so hate him to the point na hindi ko na alam kung papatulan ko siya o hahayaan na lang para kusa na siyang tumigil. 

But one time, he changed from being so shit. Naging sweet siya sa akin at naging kaibigan ko na. Nag iba ang ihip ng hangin. At yung inis ko sa kanya, napalitan ng mga ngiti sa tuwing makikita ko ang singkit niyang mga mata. 

Pero, hindi naman niya daw ako trip. Sadiyang sweet lang daw talaga siya sa akin at hanggang dun lang yun. Pero bakit tila nag bago siya ng malaman ang tunay kong nararamdaman? Biglang nag-iba ang lahat ng bagay sa pagitan namin. Napakaraming nagbago. We both became so totally stranger in each other. 

Ramdam ko namang may felings rin siya sa akin, at nung napagtanto ko na ang tunay kong nararamdaman para sa kanya, confession agad ang ginawa ko. Pero hindi siya naniwala. Sabi pa niya sa akin ay isang infatuation lang nag nararamadamn ko para sa kanya. I was so hurt dahil kahit ilang beses ko nang ipinaramdam sa kanya, hindi pa rin nagbabago ang rason iya.  Na infatuated lang daw talaga ako sa kanya. Plus, he thinks that I am still in love wiht my past. 

What should I do then? Should I go for him? Or should I go home and weep and move on? Please, help me. 
-Winter
All Rights Reserved
Sign up to add Dear Mr. Notes to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Twist of Fate [ COMPLETED ] by Charlhemster
20 parts Complete
"Show people how important they are in our lives before it's too late"---Papa Jack Minsan na akong nagmahal. Pero anong nangyari? Umasa lang pala ako na merong forever. Since that day, hindi ko na binigyan ng chance ang sarili kong muling magmahal. I vowed to never love again. I vowed to never let anyone take a chance to hurt me again. Until he came. Sa kabila ng pag-iwas ko sa kanya, hindi siya lumayo. Hindi siya sumukong makipaglapit sa akin. Hindi niya ako iniwan. And because of that, I broke the promise that I made to myself. Binigyan ko na ng chance ang sarili kong muling magmahal. Minahal ko si Prince at minahal niya rin ako higit pa sa inakala ko. Sobrang saya ko ng mga panahong kasama ko siya. Kakaibang saya ang nararamdaman ko sa tuwing babanggitin niya ang salitang "Mahal kita". At dumating na rin yung point na naisip ko na baka siya na nga. Baka siya na nga ang matagal kong hinihintay. In my mind, eveything had already been planned out. Hindi ko maiwasang isipin ang future naming dalawa. Ang future namin kung saan kami bubuo ng masayang pamilya at mabubuhay ng maligaya. Pero nakalimutan kong iba pala makipaglaro ang tadhana. Yung inakala kong perpekto na, mauuwi lang pala sa trahedya. Yung inakala kong forever, mabubura na lang pala bigla. My name is Lucy Mendez. And this is the story of how I met him that ends unexpectedly. Kaya ko nga bang harapin ang laro ng tadhana? Kakayanin ko bang yakapin ang katotohanang maari ko siyang mawala? Can my love is enough to win over Destiny's Game? Or worst, may magagawa nga ba ako?
Memoirs of a Suplada: A True Story by PaulaDespalo
8 parts Complete
I decided to text Lestat one day since I don't see him much. I've been sending forwarded messages for weeks before he ever replied. I told him a different name when he asked who I was. Days passed & I came to the point of asking... Me: Bakit me mga taong ngumingiti-ngiti kahit di ka naman kilala? Hindi ko alam kung nangungutya, nang-aasar, o ano. Nakakainis. Lestat: Uy, may admirer. Maganda ka pala. Me: Hindi ah. Hindi ko yun kilala. Pala-asar lang siguro yun. Mayabang. Pwedeng sabihan na lang siya nang harap-harapan na nakakainis ang ginagawa niya? Lestat: Wag na. Kung gagawin mo yun, para ka na ring bumaba sa level niya. Me: Eh naiinis talaga ako sa pagmumukha niya eh. Kung titigilan niya lang sana ako. I was laughing while texting. Lestat: May pagnanasa lang yun sayo. Hehehe This part made me laugh out real loud. Little did he know it was him I was referring to all along!😆😆😆 Me: Posible kayang magkagusto ang isang tao pero di niya to sasabihin sa girl? Lestat: Siempre naman. Like me. Me: Bakit ganun? Nasa kanila na ang lahat ng pagkakataon at panahon pero bakit di nila sinasabi? Lestat: Depende. Me: Pero bakit nga? Lestat: Basta. Ganun na lang yun. Kahit di ko sinasabi, nafi-feel niya lang rin siguro. Me: Anong year na siya? Lestat: 3rd. Me: Anong course? Lestat: (He mentioned my course!) Me: School? Lestat: (He mentioned our school!) I couldn't ask anymore questions. I was outside the house having cold sweats, terrified that if I asked more questions and his answers wouldn't fit my profile, I'd be devastated. When I told Eunice about it, she replied: Ikaw na talaga yun. Hahaha This is a true story. I only changed the names to keep our identity hidden. This is our story that started back in college. If you know any of us based on this story, let's keep it a secret, shall we?
Always In Your Corner by r-yannah
22 parts Ongoing
Labing-anim na taon na ang lumipas, hindi ko parin alam anong tawag sa kung anong meron sa aming dalawa. I can't even say we're friends. Kaibigan siya ng kaibigan ko. Kakilala? Kapit-bahay? Dating schoolmates? The list goes on but inside my head, there's something more between us than being simply acquainted. Special connection? Every after four years kasi, may nangyayaring importante sa buhay kong konektado sa kanya. Pure coincidence? Maybe. Baka nagkataon lang talaga at hindi gawa ng tadhana. 2010, 2014, 2018, 2022. . . tapos ngayong 2026. Bakit lumilitaw siya sa mundo ko kada apat na taon? May schedule ba siyang sinusunod? Destiny ba o free will? Like desisyon niya talagang magtago at magpakita sa'kin kung kailan niya gusto? No matter what it's called, there's one thing that's constant every time I see him. My feelings. Pakiramdam na hindi ko maipaliwanag hanggang ngayon. Emosyon na hindi ko mapangalanan. Kung kailan nagsimula, 'di ko na tanda. Literal na nakatitig lang ako sa kanya isang araw tapos napagtanto ko nalang na parang may nag-iba. I know it's not love-or is it? Attraction lang ba? Harmless crush? Ewan. Basta kapag nakikita ko siya, my feelings get swayed. Some unknown force tugs my heartstrings. I always find myself being pulled towards him. Nang muli kaming nagkita sa taong ito, parang biglang gusto kong alamin kung ano ba talaga 'tong nararamdaman ko. Gusto kong pangalanan. I-explore. Bigyan ng chance na mag-flourish. Seeing him again made me wonder na Oo nga, bakit hindi nalang kaming dalawa? ***
Mamihlapinatapai by hannarie_21
38 parts Complete Mature
"You may not want to be in my head. You might find someone other than myself that you won't be able to forget. It'll haunt you like a nightmare you can't tell. " "Silly. What's in that tough demeanor, ate Cray?" tumawa lang si Ember at kumapit ulit sa braso ko. "I like you. That's enough right?" Napailing na lang ako sa inaasal nito. If she'll learn our history, she'll then understand. Pinalis ko yung kamay nitong nakakapit na naman sa braso ko. "Compose yourself, Ember. I don't like you. You're just like a sister to me. Someone I had to protect with my life." I caught the way those words cut through her. It's visible in the same set of lifeless coal eyes that I am most familiar with. "Bakit?" I stared at her blankly. "Atleast tell me what you don't like about me." "That's exactly why it hurts the way it hurts." Napangiti ako ng mapait. "You have too many questions, too many words, in your head. But those will be left unsaid. Like me, you have to suffer through the intricacy of feeling too much every single day of your life. It hurts like hell." "Damn you. I like you." "You like me for what?" "You. You're not like everyone else. You're so sure of yourself. You're clever. You're self-made. You're everything. Everyone likes you. So you should be mine." I laughed at how shallow those things meant for her. Someone who can't even meet me in the depths of my shattered soul. "Thanks. But those are all my disorder." As i was about to turn my back, she whispered, "I actually feel sorry for you. You still don't know what it was that you even had. And yet still choose to lose. But one day, you'll see me for who I really am. And you're going to hate yourself for turning me down." No, Ember. You're wrong. I know you. You don't know me. Our past will surely haunt us. For you, I'll just be a girl known by everyone. But in fact, known by no one. It's terrible isn't it? The way we throw people away. ****
You may also like
Slide 1 of 10
Twist of Fate [ COMPLETED ] cover
Memoirs of a Suplada: A True Story cover
Just tell me you love me cover
Let's Fall in Love cover
She's My Property (EXO) cover
When Cold Hearted Queen Fall Inlove ✓ cover
THE SEX GODDESS cover
Sweetest Mistake cover
Always In Your Corner cover
Mamihlapinatapai cover

Twist of Fate [ COMPLETED ]

20 parts Complete

"Show people how important they are in our lives before it's too late"---Papa Jack Minsan na akong nagmahal. Pero anong nangyari? Umasa lang pala ako na merong forever. Since that day, hindi ko na binigyan ng chance ang sarili kong muling magmahal. I vowed to never love again. I vowed to never let anyone take a chance to hurt me again. Until he came. Sa kabila ng pag-iwas ko sa kanya, hindi siya lumayo. Hindi siya sumukong makipaglapit sa akin. Hindi niya ako iniwan. And because of that, I broke the promise that I made to myself. Binigyan ko na ng chance ang sarili kong muling magmahal. Minahal ko si Prince at minahal niya rin ako higit pa sa inakala ko. Sobrang saya ko ng mga panahong kasama ko siya. Kakaibang saya ang nararamdaman ko sa tuwing babanggitin niya ang salitang "Mahal kita". At dumating na rin yung point na naisip ko na baka siya na nga. Baka siya na nga ang matagal kong hinihintay. In my mind, eveything had already been planned out. Hindi ko maiwasang isipin ang future naming dalawa. Ang future namin kung saan kami bubuo ng masayang pamilya at mabubuhay ng maligaya. Pero nakalimutan kong iba pala makipaglaro ang tadhana. Yung inakala kong perpekto na, mauuwi lang pala sa trahedya. Yung inakala kong forever, mabubura na lang pala bigla. My name is Lucy Mendez. And this is the story of how I met him that ends unexpectedly. Kaya ko nga bang harapin ang laro ng tadhana? Kakayanin ko bang yakapin ang katotohanang maari ko siyang mawala? Can my love is enough to win over Destiny's Game? Or worst, may magagawa nga ba ako?