De Psychopaat (voltooid)

"Wat ben je aan het doen?", vraag ik hem. "Het spijt me, Veer." Hij gaat met zijn hand langs de plek waar hij me geslagen had. "Ik wilde dit eigenlijk pas gaan doen, zodra je 18 was", verklaart hij dan. Er vormt zich een glimlach op zijn gezicht. Ik grijp meteen mijn deur vast en probeer hem open te krijgen, maar de deuren zitten op slot. Ik ga gillen maar hij pakt me vast en houdt zijn groffe hand tegen mijn mond aan. Ik probeer tegen te stribbelen maar hij is gewoon te sterk. Ik kijk hem hulpeloos aan terwijl hij vraagt of ik klaar ben met tegenstribbelen. Hij aait me geruststellend over mijn haar. Maar geruststellend is het voor mij niet. Mijn broer is knettergek. Hij is gewoon gestoord dat überhaupt zulke gedachtes bij hem op komen. Terwijl ik deze conclusie trek, realiseer ik me dat ik hier weg moet. Ik begin te trappen tegen de ramen en overal waar ik maar raken kan. Ik moet hier weg. Quinten neemt me in de houdgreep terwijl hij ducttape om mijn hoofd, armen en benen doet. Ik probeer nog steeds zo veel mogelijk dwars te zitten, maar ik blijf een meisje dat nooit naar de sportschool gaat en alleen hard kan rennen. Dus mijn broer wint het gevecht van mij al snel.

Ps. In dit boek zitten heftige stukken (stoornissen, martelingen). Vraag aan jezelf of je het aan gaat kunnen want ik wil geen slapeloze nachten op mijn geweten hebben. Veel leesplezier!