Soldaten die rond marcheren. Trots op het feit dat dit dorp van hen is. Soldaten die mensen doodschieten. Alleen maar omdat ze door honger een brood hebben gestolen. Mensen die rondlopen met gebogen hoofd. Beseffend dat het te laat is. Er komt geen hulp meer. Nu niet en nooit niet. Te laat om te vluchten, te laat om te leven zijn ze. Ze hebben hun kansen verspild.
In deze wereld leef ik. Deze wereld, dit dorp, heeft de hoop opgegeven. Enkelen die proberen hun hoop te houden redden het niet in deze wereld. Ze gaan dood door koud scherp ijzer dat hun lichaam doorboord.