Gün Işığım

Sarışın ve kokarcanın hikayesi..

"Sen hiç ölesiye aşık oldun mu? ''

Olmayacağını bile bile sevdin mi? Ben sevdim. Nasıl oluyor biliyormusun? En başta umut ediyor insan, küçük ellerimi her gece havaya kaldırıp dua ediyorum. O olsun, başka bir şey istemem diyor. Sahipleniyor sevdiği insanı, sanki sadece ona aitmiş gibi, sadece onu sevebilirmiş gibi. Sonra anlıyor, olmayacağını anlıyor. Bir öfke kaplıyor bu sefer insanın bütün bedenini, haykırmak istiyor içindeki nefreti, herkese her şeye karşı haykırmak istiyor.

Bir zaman böyle küçük bedenim büyüyor aşkım ve kalbim kayıtsızlık baş gösterene kadar. Kabulleniyor insan, vazgeçiyor, bütün haykırışlarının boşa olduğunu anlıyor. Hiçbir şeyi değiştiremeyeceğini anlıyor. En sonunda tanımlayamadığın bir hüzün kaplıyor kocaman olan yüreğini, zamanla kendini, tarif edilemeyecek bir sancıya bırakıyor. Sonra o yara bir ömür boyu kalıyor insanın yüreğinde.

Nedense zamanla iyileşmek yerine, gün geçtikçe daha çok acıtıyor içini, geceleri uyutmuyor insanı. Küçük kalbinle tanımladığın o masum aşkı artık bir masum değil! Ama yinede vazgeçemiyorum sevdandan, olmayacağını bile bile seviyorsun.