Voice Of Reason

Obrazy mijają mi przed oczami, jakby ktoś puścił szybki film złożony z najgorszych wspomnień. I tak co noc, jak tylko zdążę zamknąć oczy, choćby mrugnąć, koszmar zaczyna się od nowa. Zawsze rozpoczyna się tym samym obrazem. Płomienie, wszędzie płomienie. Ich kolor zachował się głęboko w mojej podświadomości a z nim przeróżne odmiany krzyków. Jedne błagające o pomoc, inne desperackie jak te gdy widzimy, że najbliższa nam osoba płonie żywcem, z niektórych stron dało się usłyszeć nawet krzyk nienawiści, wiecie taki jak razem z płomieniem znika dobytek całego twojego życia, a może nie wiecie? Właśnie, nie wiecie. Jednak ja doznałam wszystkich odmian krzyku, razem z jego skutkami.