Ben mi?

Ben mi? Ama niye... Niye ben katılıyorum bu eziyetlere... Hayat neden bana en azından minicik bir olumlu gözle bakmıyor? Niye ben diyer insanlar gibi normal değilim.
O varya hayatımın dengesini bozdu.
Sevgi duygumu yerinden söktü.
Güzel gibi göründü.
Ama o ölümüm oldu...
O benim hisslerimdi.
Arkadaşımdı.
Ciğerimdi.
Kalbimin yerini doldurandı.
O benim ABLAMdı.
Hala öyle sadece garip hissetiriyor. Mutlu mu olmalı? Yada korkmalımıyım.

-Bu hikaye alıntı degildir.
-Size iyi okumalar arkadaşlar...

By Arealps...