Şiddet sadece fiziki bir eylem değildir.Ruhsal ve duygusal şiddete maruz kalmak,bir insanın soyut intihar biçimidir...
O şiddet gören milyonlarca kadından biriydi sadece...
Baharı seven eylülü özleyen...
O sıradan bir kadındı aslında,şarkı dinleyen,yemek pişiren...Düşleri dünde unutulmuş,yıldız toplarken,rüzgara yakalanmış...
O saçları hiç okşanmamış ve sevilmemiş milyonlarca kadından biriydi sadece...Kağıdı ve kalemi seven...cümlelere aşık...kimsenin umursamadığı...
O en çok maviyi severdi...Bütün mevsimlere alışık bir hüzünle bakardı aynalara...
O şiddet görüp susan milyonlarca kadından biriydi sadece...Hep gitmek isteyen,ama hep kalmayı tercih eden bir kadın...
O aynanın karşısında birkez olsun taramadı saçlarını...yüzündeki izleri allıklarla kapattı.
O milyonlarca kadından biriydi sadece...kalbi kırık kaldırım taşlarından,daha da kırıktı yüreği...koca bir şehir kördü ve sağırdı çığlıklarına...
O yağmuru severdi birde yağmur yüklü bulutları,ansızın gelip gözlerinde dururlardı...
O ait olmadığı bir yerdeydi...
Yeşile küs
Maviye aşık,
Eylülü özleyen...
O sevgiye aç onca kadın arasından biriydi sadece...