Yaşlar boşalırken gözlerimden,söylediklerinin arkasında,bir o kadar pişman gözlerle yanıma oturdu;
"Sen Melis..Sen,3 günlük dünyada,3 gün ömür verilerek sonsuzluğa ulaşmış bi'kelebeksin.
Bense,dünyaya dahi gelmemem gerekirken,acıları 200 yıla zor sığdırılmış bi'kargayım.
Ben gidersem senden,200 yıllık ömrümün ilk gününde ölümsüzleşerek ölürüm zihninde..
Eğer sen gidersen benden,kalbine bir ilmek atıp yeniden var ederim her bir hücreni."
İki eliyle gözlerimi kapatarak devam etti;
"Şimdi 3 e kadar sayıcam.3 dediğimde gözyaşların buhar olup bana karışıcak.Tamam mı ufaklık? 1..2..3.."
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."