SU BİRİKİNTİSİ

Evde ders çalışırken çalan telefonumun sesiyle irkildim. Kalkıp telefona bakacağım zaman bir şeylerin ters gittiğini anladım, saat gecenin 3'ydü. Oysa benim sadece 2 arkadaşım vardı. Ben bunları düşünürken arkamdan bir ses duydum ses bana cep telefonuma bakmamı söylemişti. ARKAMI DÖNDÜM AMA KİMSE YOKTU. Ve o an yeni bir mesaj daha geldi. Mesajı açtım ve aldığım en saçma ve anlamsız mesaja bakmaya devam ettim. Çünkü mesaj farklı bir dildeydi; bilmediğim bir dilde. İyice korkmaya başlayacaktım ki tek telefon kullanan ben değilim diye düşündüm, yanlış numaradır. Kendimi rahatlatmaya çalışırken kapı açıldı ve saniyeler içinde tekrar kapandı. Tekrar ecel terleri dökmeye başlamıştım. Evet ya, bunların hepsi bu eve taşındığımdan beri başlamıştı daha fazla düşünmeden kendimi sokağa attım; orayı, arkadaşlarımı ve ailemi düşünmeden arkamda bırakıp koşmaya başladım....

Sokakta geçirdiğim yıldızlı bir yaz gecesiydi ve ben arkadaşlarımı ve ailemi düşünüyordum. Telefonumun titremesiyle kendime geldim. Cidden mi? Şimdi mi? Ay cidden kafayı yedim galiba, aynı numaradan gene farklı bir mesaj gelmişti. Daha fazla dayanamadım ve çeviriye girdim. Mesaj Latince'ydi. Anlamı ise:
-Sakın korkma. Mezarlıktaki mağaraya gel. Gelmen senin için daha iyi olur. Seni bekliyoruz Janset.

Ne 'Janset' mi? BU benim benim adım. Yanlış numara değilmiş. Daha fazla dayanamayacağım kaybedecek bir şeyim de yok zaten telefonu kapatıp cebime koydum ve otobüse bindim. Sokağın sonuna gelince indim ve mağaradan içeri girdim. Kimse yoktu gelmedi herhalde diye düşündüm ve o an ensemde soğuk bir nefes beni karşıladı.
-HOŞGELDİN, JANSET