Arsız küfürlerle kuşatıldığından değil, kelimelerin dizilişi bakımından devrik bir düş bu okuyacağınız. Bir düş ki; kimi gurbete uçan iki küçük göçebenin kanadı, kimi gözlerinden döküldü, yüzlerinde kanadı. Ben oradaydım. Kimi, solunan oksijen, kimi üflenen karbondioksittim. Bazen düş, bazen de camın buğusuna çizilen kuş oldum da... Velhasıl; herşeyi gördüm, ezberledim. Sonra dedim ki: Ben bunu anlatmalıyım! Belki, okuyanlar; kendi yaşanmışlığından küçücük bir parça bulur, satırlardan kurduğum ordudan bir şövalye de, varır elindeki meşaleyle o kişinin yüreğini, tam ucundan tutuşturur. Yoksa, cümle kelimeyi altından bir sahne eyleyip , ağzı yüzü düzgün imlalarla donatsam ne yazar, donatmasam ne. Sözün özü; İçinde kendinden bir parça bulabilen her kim varsa, ona ithaf olunur.All Rights Reserved
1 part