Into the Dark

Humahagos na napaiyak ako. Paulit ulit na sinasaksak ang sarili gamit ang gibang kutsilyo. Walang dugo, ni hindi nadaplisan o nasugatan! Walang marka! Walang sakit na nararamdaman!
Unti-unting nanubig ang aking mga mata sa realisasyon na hindi na ako normal. Hindi na magiging normal pa!
Isa akong halimaw!
Humahagulgol na napatingin ako sa aking harapan, nanatiling nakasalampak sa malamig na semento ang isang walang buhay na katawan ng lalaking umatake saakin kanina. May sukat sa tiyan nito at patuloy na tumutulo ang dugo mula doon.
Umiiyak na pinagtutusok ko ang sarili at paulit ulit na sinasaktan rin.
"Alia, okay kalang?!" Wika ni Aling Dali mula sa labas ng unit ko.
Dumadagundong ang puso ko, pinagpapawisan narin ang aking magkabilang kamay.
"O-okay lang po ako..." Wika ko sa naiiyak na tinig.
"Salamat naman, akala ko kung ano na." Narinig ko pang wika ng matanda. Napayuko nalang ako sa kamay kong may bahid na dugo ng lalaking umatake saakin kanino.
"H-hindi ko naman sinasadya...patawad." Wika ko sa lalaking namayapa na.
Nanindig ang balahibo ko ng muling tumayo ang lalaki sa pagkakahimlay nito, tumingin ito sa gawi ko.
"Hindi, hindi mo nga sinasadya." Wika niya saakin sabay ngisi, "Masasabi kong tama nga ang pangulo at ikaw ang naturang binhi."
Napakunot naman ang noo ko dahil 'dun, "B-binhi?"
Ngumiti itong muli, "Maligayang pagbati, bagong nilalang ng dilim." Narinig kong wika nito bago ako nakaramdam ng antok. Unti-unting nawala narin sa paningin ko ang lalaki kasabay ng pagkawala ng aking huwisyo.

Into the Dark.
#1 of the Dark Triology