JONATHAN -IMIĘ ANIOŁA

Chodziłem jak jakiś debil po ulicach Mantachannu, szukając...właściwie sam nie wiem czego.
Przypatrywałem się wszystkim trupom leżących gdzieś po kątach.
Zakrawawionych i porzuconych jak jakiś śmieci.
Niby Dzienna Straż zajmowała się tą sprawą, tych zabójstw.
Przez tych cholernych wampirów ...zaraz coś chyba pomyliłem -besti.
Najgorsze ,że sam jestem taką bestią..na szczęście nie zabijam ludzkich istot, w końcu sam kiedyś byłem jednym z nich.
A teraz piję krew z torebek znajdujących się w piwnicy mojego domu.
By nie mieć obrzydzenia, wmawiam sobie że to jest sok pomidorowy.
I choć tak bardzo nie chce tego pić to muszę...muszę ,by nie zabić tych niewinnych ludzi.
Spojrzałem przed siebie i z nerwów potraciłem butem kamyk ,,który po locie znajdował się w kałuży parę metrów stąd.Wpatrywałem się w plamę kałuży na której odbijało się choć słabo moje ciało.
Byłem ciemnookim brunetem o jasnej cerze.
Na sobie miałem jak zawsze ciemny kaptór od bluzy przykrywający mi twarz jak zawsze od tych cholernych dwóch lat ..