Eternal War |Boek 1|

Dutch/ Nederlands, Deel 1 (voltooid)

Vroeg op de morgen zag ik voor het eerst in tijden een weerwolf, in dat moment had ik niet gedacht dat het zoveel zou veranderen. Het lot had haar plannen en die bleken onontkoombaar. Grootse krachten waren in het spel en die lieten mij niet zomaar gaan. Zo werd ik meegetrokken in een droomachtige wereld waar een kroon op mijn hoofd werd geschoven en een zielsverwant aan mij werd gekluisterd. Dat is hoe ik één van drie koninginnen werd. Maar wat als het begin niet de rennende weerwolf was maar iets anders? Wat als ik alles al wist en ik de magie om mij niet voor het eerst zag?

Fragment uit het boek:

Die seconde was mijn opening, ik sloeg toe en raakte hem hard in zijn flank maar in een reflex sloeg hij hard terug waardoor ik mijn evenwicht verloor. Automatisch probeerde ik om hem vast te grijpen zodat ik niet viel. Hij bewoog echter ook om mij op te vangen waardoor mijn voet tegen zijn been schopte terwijl ik achterover viel. Hij verloor eveneens het evenwicht maar wist mij tegen zich aan te drukken zodat mijn val werd gebroken al was de afstand tot de vloer niet zo groot. "Eindigen jullie altijd zo", hoorde ik Blake speels zeggen terwijl hij tegen het deurkozijn leunde en zijn armen over elkaar legde "op elkaar." We krabbelde allebei uit elkaar en daarna overeind "ah nu snap ik ook waarom jullie trainingen altijd zolang duren", maakte Blake er zijn eigen versie van. "Of mijn training is pas begonnen", zei ik gelijktijdig terwijl Ezran "ze moet zichzelf kunnen redden", zei. "Had tenminste overeengestemd om hetzelfde excuus te gebruiken", hoorde ik Blake met toenemend enthousiasme zeggen. "Het is geen excuus", riepen we bijna gelijktijdig uit. "En daar hebben jullie wel op geoefend."