Noon ang buhay ko ay simple lang at palaging nakatututok sa kung anong priorities in life ko. Noon tinitingala ko lang ang pitong sikat na lalaki sa campus. Gusto ko na maging katulad nila na makilala ng ibang estudyante. Gusto ko na pahalagahan o at least maging mahalaga man lang sa ibang tao hindi lang sa mga kaibigan ko. Ang buhay ko ay hindi naman boring pero malapit na, konting konti na lang. Kuntento na ako kaso bigla na lang nagkaroon ng twist. Iyong mga impossible dream ko unti-unting natupad at dahil iyon sa pitong lalaking iyon. Ang mga bagay na wala naman akong balak alamin ay nalaman ko. Ang misteryo at mga tanong sa puso ko ay unti-unting nagkaroon ng kasagutan pero sa ibang paraan. Sa paraan na hindi ko alam kung mapapahamak ako o magpapa angat sa akin sa buhay kung ito. Hindi ko rin alam kung magiging threat sila o makakatulong sa akin.

I HATE PAIN, minsan na akong nasaktan dahil sa labis labis na pagmamahal. Kaya isinumpa ko na at itinaga iyon sa bato na hinding hindi na ako iibig pa dahil takot na akong harapin at sunggaban ang salitang 'pain' Hanggang dumating ang kakaibang 'pain' sa buhay ko. Tsk..tsk...mahilig siya mag-pakyu sa akin. Peste siya! Hindi naman kagandahan at may katabaan pero ang lakas ng loob mag-pakyu sa gwapo kong mukha. Pero hindi ko din inaasahang magiging ka inte-interest ang taong iyon na tila inuutosan ako ng buong sistema ko na kilalanin ang misteryusong 'pain' na ito. Hanggang hindi ko namalayang nakapasok na siya sa pinoprotektahan kong puso sa salitang 'pain', hindi ko alam kong kailan napalitan ang interest na ito sa unti-unting paghanga na kakaiba talaga ang dulot 'non sa puso ko. Kabadingan man, pero handa kong tanggapin siya sa puso ko kahit nasa pangalan niya ang salitang iniiwasan ko. She is Pain, and I want her in mylife!

Real happiness comes from within but what will you do if you can't find it there? Will you go through everything just to find it? Or will you just settle to what finds you? Hello guys, if you're here on my page to read this story thank you so much. I'll be needing your help to get this story my very first published novel. Please don't be a silent reader anymore, I'll be needing your thoughts about this story so feel free to comment down your thoughts. Positive or negative man, I'll be very willing to consider it. Pwede nyo po ako kausapin thru comments, kung may part sa story na nakakarelate kayo, you can share your experiences too. Don't hesitate to let your voice be heard. The world needs it. You're in pain? You're currently suffering from anything na halos katulad ng sa main characters sa story na to? You can tell me, I'll be very willing to listen and to give you a piece of advice. Let's help each other, let's pull each other up, let's be friends. That's the main reason why I wrote this kind of story. To talk about the things that people today aren't comfortable talking about. And it bothers me. Because mental illness isn't something to be ashamed of, it's something to be understood. And it's something that needs to be helped. So if you have one, if you're suffering from it, please know that I am here. And I'm willing to help so please let me. Nobody deserves to feel alone in this world, reach out. Reach out to me, if you think nobody will understand you, your pain, your thoughts, try me. I can assure you I'll understand your pain and I will never judge you for it. So please, let me help you.

"I will never let go of this hand. If you find the situation too hard for you. Then, share your pain with me. You don't have to be alone anymore." Teaser: A Princess' Confession I am broken inside. I wanted to scream. I even cried out for help, but no one's there, except darkness. Nobody held my hand when I reach them. Sinubukan kong sabihin sa kaibigan ang sitwasyon ko. Pero tinawanan lang nila ako, ang sabi nila, it's all in my mind. Damn! The emptiness inside is killing me. Kapag nakaharap ako sa ibang tao, palaging pekeng ngiti ang binibigay ko sa kanila. Nagkukunwari na okay lang ako, na maayos ang lagay ko. Pero sa gabi ay hindi ako pinapatulog ng kalungkutan na halos mag-iisang taon ng unti-unting pumapatay sa akin. I'm trying to be a better person that my Dad wanted me to be, pero hindi ko kaya. Sa bandang huli, I am a failure. Because I can never meet his expectation. When his Assistant who was that time my private tutor, sexually molested me, wala pa rin akong nagawa, ni hindi ko magawang magsumbong dahil natatakot akong saktan niya si Daddy. So, I kept that nightmare in me. When my best friend died, everyone blamed me. Maybe, yes, it was my fault. At sa loob ng ilang taon, parang bangungot na paulit-ulit nagre-replay sa aking isipan ang paninisi ng mga tao. Hanggang sa dumating ang araw na wala na akong makitang dahilan para huminga. And then, I begged. "Please, let me escape this pain. I can't take it anymore." Nakasilip ako ng pag-asa ng dumating ka sa buhay ko. Nangako ka na sasamahan ako sa lahat ng laban ko. Akala ko magiging okay na ang lahat. Pero nagkamali ako, lahat ng mayroon tayo, lahat ng ito ay bunga lang ng iyong awa.

Mala anghel sa ganda na aakalain mong hindi gagawa ng masama? At kung bigla niyang naisip na magbagobg buhay at sa maynila niya napili. Ngunit ang pag punta niya sa maynila ay siya palang magdadala sa kaniya sa kapahamakan. Pagtitiwala? Pagmamahal? Abangan? 18 -above panggagaya at iwasan sapagkat aking pinaghirapan. Plagiarism is a crime. Start :July 14 2020 Pinished :July 23 2020 Puyat at pagod aking inilaan sa pagsusulat kaya malaking BAWAL. Mga kwentong kathang isip lang ito. Kung may mgakapareha mang katauhan ito'y nagkataun lamang Salamat aking mga mangbabasa.😍😍

All I want is a normal highschool life...dahil gusto kong magbago para sa pamilya ko. Pero patuloy rin iyung pinagkakait sa'kin. Wirdong section na kung saan walang kinatatakutan. Hobby ang gumawa ng kalokohan, puro pakikipag-away ang alam. Pero kahit anong gawin ko, isa lang ang pagkakatulad nila sa'kin. I want to protect those people who precious to me...kahit na ang kapalit nun ay ang paglubog ko. WARNING! This story contains a sensitive theme, language and scenes that you might read. It's all about their dark personality and behaviour. The story might have scenes of violence and etc. That innappropriate to someone like you. If you notice you're having a hard time dealing with this story, I suggest you may leave. Don't stress yourself!

PROLOGUE : ANIM,na mga kalalakihan mga siga ,laging nakikipag-away, mga sikat sa campus and usually kinatatakutan ng lahat . Rafael Clarkson , ang lider ng grupo gwapo ,mayaman,sikat,kilalang playboy ng campus ,tinitingala ng marami ,magaling sa pakikipag underground battle ,habulin ng mga babae, isa siya sa pinakamumuhian kong nilalang .. Mike Santiago, pumapangalawa sa lider nila ,usually best friend siya nito laging kasama ng kanilang lider kahit saan cute,mayaman, mabait at habulin ng babae , kabilang rin sya sa grupo ng mga magagaling na manlalaro ng campus sa basketball. Zayn Mendoza , ang matalino sa grupo ,simple boy ,gwapo ,masipag mag-aral, mayaman , habulin ng mga babae pero kahit anong mangyari matimbang parin sakanya ang pag-aaral , usually parang siya nga lang ang matino sa grupo ,and usually siya rin ang gusto ko sakanila CRUSH ko nga siya eh ... shhhhh... lang kayu .. Jimmy Lee, ang pinaka bullyy sa grupo ,siya rin ang pinaka basagulero sa kanila ,laging nakikipag away ,gwapo,mayaman,kinatatakutan sa school, alam nyu ba hindi lang sa school nambubuly pati rin sa life ko ..... Unfortunately kahit ganyan yan mahal ko yan .. kasi kapatid ko yan ....kahit inaasar nya ko lagi ... mahal na mahal ko yan pero minsan naiinis na rin ako sakanya .... Vincent Tofer and Brent Tofer ang kambal sa grupo ,cute ,makulit parehas ,mayaman .sikat sa campus, usually sila lagi ang nagsisimula ng away sa grupo nila .. pero mabait naman sila WAR FREAK nga lang pero may kinatatakutan rin yan ... hahahha.shh lang kayu .. mga mama's boy yan ehh ... kahit kinatatakutan sila sa school .. AND LAST BUT NOT THE LEAST NGA NAMAN , AKO, Ako si Ayanah Nicole Lee .Im just a nobody for the other people ,but i dint mind it nalang,isa akong NERD,WEIRD,and FOREVER AND EVER ALONE T_T .. tahimik akong namumuhay noon pero ......... Lahat ng yun nagulo dahil sa ANIM na lalaki na Kinatatakutan sa school ...

Paano kung may isang babaeng nagpapanggap na isang nerd pero hindi talaga sya isang nerd kundi isang gangster? Nagpapanggap sya dahil ayaw nya ng madaming nakakapansin sakanya, gusto lng nya ng tahimik na buhay pero kapag sya ay ginalaw o sinaktan ng sobra baka di nya na mapigilan yung sarili nyang pumatol sa kumalaban saknya. Pero paano kung may dumating sa buhay nya na ubod ng yabang, bully...makakatiis ba sya?? At paano kung may dumating buhay sa nya na hindi nya inaasahan...makakayanan nya kaya?? Makakaya nya ba ang sakit, sarap, saya, lungkot, at anu-ano pa? Yan ang alamin natin sa kwento ni JALIVE LEE FERNANDEZ sa 'IM A NERD OUTSIDE BUT INSIDE IM A GANGSTER'

[December Trilogy Book 1/ Lite Ver.] Hey guys, I'm Triza Montes a girl who always been hurt. Oo tama kayo ng nabasa. Palagi talaga akong nasasaktan. Ewan ko nga ba kasi sa mga lalaki, bakit lagi nalang sila nananakit, nakakapagpagaan ba yun ng mga damdamin nila? Hindi ko kasi maintindihan e. Kasi parang ganun yung nangyayari. Nananakit sila para sumaya. Pero bakit? Paano ba sila napapasaya ng pagpapahirap at pananakit sa iba? Sa buong buhay ko ata bilang Junior Highschool ay isa lang ang nangyayari saakin. Iniiwan at sinasaktan ng mga taong minamahal ko. Wala naman akong balat sa pwet pero tila napakamalas ko kung ihahambing sa buhay ng iba. Pero nagbago ang lahat ng yun ng makilala ko ang isang tao. Nung una hindi ko talaga inakalang siya ang magpapabago sa buhay ko, pero yun ang nangyari. Naging malapit kami kahit na madami kaming differences. Nung nakilala ko siya. Alam ko sa sarili ko na may nagbago saakin. Na kahit papaano ay naging masaya ako, hindi lang sa piling ng mga minamahal kong kaibigan at pamilya. Kundi sa isa ding lalaking tulad niya. Pero may hindi inaasahang mga pangyayari. Akala ko talaga maganda na ang lahat, na magiging okay na. Pero mas masakit pa pala. Akala ko yun na e, pero di parin pala, mas masakit pa nga siya kaysa sa mga ibang mga heartbreaks ko sa mga nauna mga lalaki na pumasok sa buhay ko. Durog na durog ako. Durog na durog dahil hindi ko manlang siya nakita. Hindi ko manlang nahawakan ang kamay niya. Hindi ko manlang siya nakausap bago kami magkahiwalay. Ngayon... wala na kaming chance na makapag-usap pa... wala na kaming chance na maging kami ng mahabang panahon... Pero sabi nga nila ganun nga daw talaga ang buhay. Minsan yung mga bagay o tao pa na mahalaga at napapalapit sayo ang kukunin. Masasaktan ka pero sa huli matututo karing bumangon mag isa. At sa huli tutuloy ka sa pamumuhay, kahit wala na siya sa tabi mo. ----- Okay handa niyo na mga panyo niyo ha. Char! Sana magustohan niyoooo!

FVGH SERIES #7 "Be Beautiful as always. That's my first rule. I have to be beautiful everyday. Work. I love working my ass off. I want to let anyone know that I am capable of being a Chief Executive Officer even though I am a girl. Conceited. I am beeing too self-confidence. Troubleshooter. Lahat ng mga problema ay nalulusutan ko lalong-lalo na kung sa kompanya ko. But I didn't expect is that I couldn't do anything and couldn't find any reason to escape when my heart was already in jail. I was being thorn between staying or going back to the responsibilities that I've left behind." -Cassy Gal Valde . . . . . . . . . . Book cover credits to @maebiesweetnbitter