Karanlığın dipsiz çukurlarında can çekişiyordu. "Git." Diye fısıldadı güçsüz çıkan sesi ile. Etkisi altında olduğu durum ruhunu emercesine içten içe onu kanatıyordu. "Kapı orada. Zaten çoktan gitmeliydin. Sen hastasın Açelya!" Gerçekler yüzüne birer birer tokat gibi çarpsa da elindeki kolyeyi sıktı. Sivri uçları derisine batarken gözlerini sımsıkı kapattı ve yaşların süzülmesine izin verdi. "Ben Hasta değilim Aslan ben sadece sana aşığım!" Sağ bileğini sertçe tutarak kendine çekti. "Aşk diye birşey yok! Bunu o beynine sok. Aşk koca bir yalan. İnsanlar karşılıksız hiçbir şey yapmıyorlar biliyorsun. Kaldı ki sevgileri ile karşındaki insanı mı yeşertecek?"All Rights Reserved
1 part